Σπουργιτάκι μιὰ σταλιά,
ἔφυγε ἀπ᾿ τὴ φυλλωσιά του.
Ἦρθε κι ἔκανε φωλιὰ
στὴ μικρή μου ἀγκαλιά.
Κι ἕνα ἀνθάκι εὐτυχισμένο,
τὸ κοιτάζει ξαφνιασμένο
ποὺ ῾φυγε ἀπ᾿ τὴ φυλλωσιά του
καὶ ζηλεύει μιὰ σταλιά!
Καρδερίνα τόση δά,
ἔφυγε ἀπ᾿ τὴ φυλλωσιά της.
Κλαψουρίζει δυνατά,
στὴ μικρή μου ἀγκαλιά.
Κι ἕνα ἀνθάκι εὐτυχισμένο,
τὴν κοιτάζει ξαφνιασμένο
ποὺ ῾φυγε ἀπ᾿ τὴ φυλλωσιά της
καὶ ζηλεύει μιὰ σταλιά!
[Μπλέηκ, Τραγούδια της αθωότητας,
μτφρ. Γ. Μπλάνας]