Για την Πελοπόννησο, την οποία έχω ερευνήσει εξονυχιστικά, έχω υπολογίσει ότι τα θύματα του ΕΑΜΕΛΑΣ/ΟΠΛΑ μεταξύ των αμάχων, σχεδόν όλα σφαγμένα με μαχαίρι, μέχρι την 31ην Αυγούστου 1944, ήταν τουλάχιστον 3.465, εκ των οποίων τουλάχιστον 1.276 στην Αργολιδοκορινθία.

Σε αυτά να προστεθούν τουλάχιστον 2.500 μεταξύ 1 Σεπτεμβρίου 1944 και 15 Ιανουαρίου 1945, καταλήγομε σε περίπου 6.000 θύματα. Σε πανελλήνιο επίπεδο, τα θύματα του 1943 – 45 έχουν υπολογισθεί σε 47.000 περίπου.

Βέβαια, και τη μεγάλη πλειονότητα των θυμάτων αντιποίνων των κατακτητών –περίπου 4.000 στην Πελοπόννησο και 30.000 πανελληνίως– και των καταστροφών, πρέπει να αποδωθούν στο ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ που έδινε την αφορμή με τις ενέδρες και τις δολοφονίες μεμονωμένων Γερμανών στρατιωτών.

Υπήρξαν δεκάδες περιπτώσεις στην Πελοπόννησο και την υπόλοιπη Ηπειρωτική Ελλάδα το 1943 – 44 που ομάδες ανδρών, γυναικών και παιδιών, συνελήφθησαν χωρίς λόγο από τα σπίτια τους και οδηγήθηκαν δεμένοι πλησίον σε καταβόθρες, ξεροπήγαδα ή γκρεμούς. Εκεί, εσφάγησαν με μαχαίρια, συχνά παρουσία των υπολοίπων, που έβλεπαν μέχρι να έρθει η σειρά τους, και ρίχτηκαν σε πρόχειρους τάφους.