Είχα ιδιαίτερη αγάπη στη μελέτη της Ιστορίας γενικά από πολύ ενωρίς, από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού. Η πρώτη μου σοβαρή ενασχόληση με την ιστορία της περιόδου ήταν η συγκέντρωση στοιχείων για τα γεγονότα των Γαργαλιάνων, της μάχης μεταξύ ΕΛΑΣ και του Τάγματος Ασφαλείας του ταγ/ρχη Παναγιώτη Στούπα τον Σεπτέμβριο 1944, αμέσως μετά εκείνης στον Μελιγαλά. Τα βιβλία που αναφέρονταν στο γεγονός, έλεγαν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που είχα ακούσει από αυτόπτες μάρτυρες.

Τελικά αυτά τα γεγονότα τα περιέγραψα στο έργο μου «Ματωμένες Μνήμες 1940-45». Για να τα ερμηνεύσω, έπρεπε να ξεκινήσω από πιο πριν και πιο μακριά, από τις πηγές τους. Έτσι άρχισα την έρευνα για την Κατοχή σε εθνικό επίπεδο.

Τα βιβλία που έχω μελετήσει πρέπει να υπερβαίνουν τα πεντακόσια και οι συνεντεύξεις και μαρτυρίες που έχω καταγράψει σε χαρτί ή σε ακουστικό υλικό, πλησιάζουν τις διακόσιες, κυρίως από την Πελοπόννησο, αλλά και τις περιοχές της Ηπείρου και της Δυτικής Μακεδονίας ειδικώς για το Παιδομάζωμα. Ευτυχώς το απέραντο αρχειακό υλικό είναι σε ψηφιακή μορφή.