Αλλά, πιστέψτε µε, δεν χρειάζεται να είναι τίποτε άλλο ο άνθρωπος στη ζωή του πέρα από οικτίρµων. Γιατί αυτό είναι το κατ’ εξοχήν γνώρισµα του Θεού.
Ο Θεός ο δικός µας φτύστηκε, ταπεινώθηκε, εξευτελίστηκε, µαστιγώθηκε, σταυρώθηκε… Υπάρχει κάτι πιο υβριστικό, κάτι πιο ατιµωτικό από αυτό;
Μεγάλη αµαρτία είναι η παράβαση δύο βασικών εντολών. Να µην αγαπάς τον Θεό και να µην αγαπάς τον συνάνθρωπο. Η αλαζονεία από τη µια και ο εγωκεντρισµός από την άλλη.
Θυµάστε την παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου; Ο πλούσιος απολάµβανε όλα τα αγαθά που του πρόσφεραν τα πλούτη του, ρούχα και φαγητά, χωρίς να έχει κάνει είτε µοιχείες, είτε πορνείες, είτε κάποιο κακό.
