Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημάνω το εξής παράδοξο: Παρά το γεγονός ότι οι πολίτες έχουν σήμερα μεγαλύτερη πληροφόρηση από οποιαδήποτε άλλη εποχή – και παρά το γεγονός ότι οι κυβερνώντες είναι εκτεθειμένοι στη δημόσια θέα και στη δημόσια κριτική, σε πολύ μεγαλύτερη ένταση στις μέρες μας – βιώνουμε σήμερα μια σημαντική κρίση αντιπροσώπευσης. Με τους πολίτες να νιώθουν πιο αποξενωμένοι από την πολιτική και τις ηγεσίες τους σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Κάτι που, με τη σειρά του, οδήγησε στην έξαρση του δημαγωγικού λαϊκισμού, που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Ο λαϊκισμός ήρθε να αμφισβητήσει πολλές πτυχές της δυτικής Δημοκρατίας, όπως τις ξέρουμε σήμερα. Είναι μια φάση από την οποία δυστυχώς δεν ξέφυγε η χώρα μας.
Επιτρέψτε μου να σταθώ σε τρία χαρακτηριστικά της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, τα οποία θεωρώ ότι και σήμερα είναι εξαιρετικά σημαντικά.
Ένα πρώτο θα έπρεπε εν πολλοίς να είναι αυτονόητο: Η συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων.
Η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα του λαού, από τον λαό και για τον λαό. Η δυνατότητα των ελεύθερων πολιτών να αποφασίζουν κυρίαρχα για τα του οίκου τους.
