Ὅ,τι γίνεται σὲ ἀνάλογες περιπτώσεις: ἐναλλακτικὲς ἐκφράσεις εἶναι πάντα δυνατές. Γιὰ παράδειγμα, “συμφωνῶ μαζί σου στὴν γενικὴ κατεύθυνση”, ἢ “ἐπὶ τῆς ἀρχῆς”, ἢ “στὰ βασικὰ σημεῖα”, κ.λπ., ἢ ἀκόμη καὶ “κατ’ ἀρχήν”, γιατὶ τοποθετῶντας τὴν ἔκφραση στὸ τέλος τῆς πρότασης γίνεται καμμιὰ φορὰ πιὸ σαφές, ἂν καὶ ὄχι πάντα, ὅτι ἀφορᾶ τὴν γενικὴ κατεύθυνση. Ἐκεῖνο ποὺ ἐνδιαφέρει φιλολογικά, εἶναι ὅτι δὲν ὑπάρχει καμμιὰ θεωρητικὴ / φιλολογικὴ αἰτία οὐσίας, ἡ ὁποία θὰ ἀπέκλειε ὡς ἐσφαλμένη τὴν χρήση τοῦ κατ’ ἀρχὴν ὡς συνώνυμου μὲ τὸ κατ’ ἀρχάς.


Σχετικές δημοσιεύσεις (αυτόματη επιλογή):

Σελ. 1234