Σήμερα βλέπετε πολιτικούς που μπορούν να ξεσηκώσουν με ένα σύνθημα;

Όχι. Και αυτοί που υπήρξαν, ήταν καραγκιόζηδες. Το λέγαμε από τότε και μας κοίταγαν με περίεργο μάτι. Ξέραμε ποιος ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, δεν το μάθαμε τώρα. Αυτήν τη στιγμή το πρόβλημα δεν είναι ο όγκος του κρατικού μηχανισμού, αλλά ότι είναι κάθετα και οριζόντια διεφθαρμένος. Είμαι εξοργισμένος. Δεν με ενδιέφερε ποτέ το σύστημα των δύο κομμάτων, αλλά ο χώρος της Αριστεράς, που είναι όμως ένα μεγάλο μπουρδέλο. Είμαι θυμωμένος με τη συνεχή αντιφατικότητά της και την έλλειψη προτάσεων. Είναι συνυπεύθυνη για αυτό που συμβαίνει. Ποιος αμφιβάλλει ότι μια συντονισμένη Αριστερά με όραμα θα έπαιρνε «περίπατο» αυτές τις εκλογές;

Έχετε κοινά οράματα με τα παιδιά σας που ανήκουν σε μια άλλη γενιά;

Από την πρώτη στιγμή που τα αντίκρισα σε ένα «πιρέξ» έως σήμερα, μου έκαναν μεγάλο καλό ως καλλιτέχνη και ως άτομο. «Ταξιδεύω» συνεχώς και μεγαλώνω μαζί τους. Αυτό που θεωρώ καθήκον μου είναι να τα προφυλάξω από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και να τα βοηθήσω να ανακαλύψουν τι θέλουν να κάνουν στη ζωή τους. Και μένα αυτό με έσωσε, ότι έκανα αυτό που ήθελα.