Ποτὲ νὰ μὴν λὲς «γιατί περνῶ αὐτό»; Ἢ ὅταν βλέπεις τὸν ἄλλο μὲ τὴ γάγγραινα, τὸν καρκίνο ἢ τὴν τύφλωση, νὰ μὴν λὲς «γιατί τὸ περνᾶ αὐτό»; Ἀλλὰ νὰ παρακαλεῖς τὸν Θεὸ νὰ σοῦ χαρίσει τὸ ὅραμα τῆς ἄλλης ὄχθης… Τότε θὰ βλέπεις ὅπως οἱ Ἄγγελοι τὰ γινόμενα ἐδῶ ὅπως πραγματικὰ εἶναι: ὅλα στὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Ὅλα.

Κάποιος σοφὸς εἶπε. Ἂν εἶναι νὰ ζεῖς γιὰ τὸν ἑαυτό σου, καλύτερα νὰ μὴν γεννιέσαι.

Διάκριση εἶναι δῶρο Θεοῦ καὶ πρέπει νὰ προσευχόμαστε γιὰ νὰ τὴν δεχτοῦμε. Εἶναι ἀπαραίτητη γιὰ τὴν προστασία μας καὶ τὴν πρόοδό μας.

Ὁ ἀναποφάσιστος ἄνθρωπος δὲν συμμετέχει στὴν ζωή.

Ὅποιος ζεῖ στὸ Παρελθόν, εἶναι σὰν τὸν πεθαμένο. Ὅποιος ζεῖ στὸ Μέλλον μὲ τὴν φαντασία του, εἶναι ἀφελής, γιατὶ τὸ Μέλλον εἶναι μόνον τοῦ Θεοῦ. Ἡ Χαρὰ τοῦ Χριστοῦ βρίσκεται μόνο στὸ Παρόν. Στὸ Αἰώνιο Παρὸν τοῦ Θεοῦ.

Δίνοντας χαρὰ στοὺς ἄλλους, ἐσὺ τὴν νοιώθεις πρῶτα.

Θέλεις νὰ προσευχηθεῖς; Ἑτοιμάσου νὰ ἀπαντήσεις μυστικὰ τὸν Κύριο.

Μερικοὶ ἄνθρωποι γίνονται δοχεῖα τῆς Δυνάμεως τοῦ Σκότους κατὰ Παραχώρηση Θεοῦ γιὰ ἀτομική μας δοκιμασία καὶ πρόοδο.