Αυτή ή πρόοδος (ενάντια στη θέληση του άντρα, πού θα μείνει, στην αρχή, πίσω) θα μεταμορφώσει ριζικά την ερωτική ζωή, πλημμυρισμένη από τόσες πλάνες σήμερα: ο έρωτας δε θα ‘ναι πια σχέση άντρα με γυναίκα, άλλα Ανθρώπου με Άνθρωπο, θα στέκει πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση (γεμάτος άπειρη απαλότητα και σεβασμό, καλός και καθάριος σε όλα κοινά πού σμίγει και χωρίζει). Θα ‘ναι ο έρωτας που προετοιμάζουμε μ’ αγωνία και μόχθο: δύο Μοναχικοί Άνθρωποι, που θα προστατεύουν, συμπληρώνουν, θα περιορίζουν και θα σέβονται ο ένας τον άλλον.

Και τούτο ακόμα: μη νομίσετε πως χάθηκε ό μεγάλος έρωτας που σας κυρίεψε κάποτε στα εφηβικά σας χρόνια. Δε μέστωσαν, τότε, εντός σας τρανοί κι ευγενικοί πόθοι και σχέδια που, σήμερα ακόμα, τροφοδοτούν τη ζωή σας; Πιστεύω πως αυτός ο έρωτας μένει έτσι άφθαρτος και δυνατός μέσα στη θύμησή σας, επειδή στάθηκε ή πρώτη σας βαθιά μόνωση, ο πρώτος εσώτερος μόχθος πού κάνατε στη ζωή σας.

Σας εύχομαι κάθε καλό, αγαπητέ Κύριε Kappus.

Δικός σας

RAINER MARIA RILKE