Νὰ παρακολουθῆς τὸν ἑαυτό σου, νὰ τὸν ἐλέγχης καὶ νὰ προσπαθῆς, ὅταν ὁ ἐχθρὸς σοῦ φέρνη κακοὺς λογισμούς, νὰ τοὺς διώχνης καὶ νὰ τοὺς ἀντικαθιστᾶς μὲ καλοὺς λογισμούς. Ὅταν ἀγωνίζεσαι ἔτσι, θὰ καλλιεργηθῆ ἡ διάθεσή σου καὶ θὰ γίνη καλή…
Ὅταν πληθαίνουν οἱ καλοὶ λογισμοί, ὁ ἄνθρωπος ἐξαγνίζεται ψυχικά, κινεῖται μὲ εὐλάβεια, εἰρηνεύει, καὶ ἡ ζωή του εἶναι Παράδεισος. Διαφορετικά, τὰ βλέπει ὅλα μὲ καχυποψία καὶ γίνεται ἡ ζωή του κόλαση. Μόνος του κάνει τὴν ζωή του κόλαση…
Ἀπό: Ἁγ. Παϊσίου, Λόγοι Γ΄.
