Θυμᾶστε πῶς ἀντιμετώπισαν τὸν Χριστὸ οἱ δύο ληστὲς ποὺ εἶχαν σταυρωθῆ μαζί Του; Καὶ οἱ δύο ἔβλεπαν τὸν Χριστὸ ἐπάνω στὸν Σταυρό, τὴν γῆ νὰ σείεται κ.λπ. Τί λογισμὸ ὅμως ἔβαλε ὁ ἕνας καὶ τί ὁ ἄλλος!…
Ὅλη ἡ πνευματικὴ ζωὴ στὸν λογισμὸ βασίζεται. Ἡ πρόοδος στὴν πνευματικὴ ζωὴ ἀπὸ τὸν λογισμὸ ἐξαρτᾶται…
Καὶ ἂν φεύγη ὁ νοῦς σου, πάλι νὰ τὸν ἐπαναφέρης καὶ συνέχεια νὰ κάνης τὸ ἴδιο. Μὴν ἀφήνης τὸν νοῦ σου νὰ γυρίζη. Γιατί, ἀκόμη κι ἂν ὁ νοῦς δὲν βρίσκεται πάντοτε σὲ ἄσχημα πράγματα ἀλλὰ σὲ οὐδέτερα, ὡστόσο καὶ αὐτὰ τὸν ἐξουδετερώνουν μὲ τὸν περισπασμό, καὶ γίνεται σπατάλη. Οἱ λογισμοὶ μάλιστα ποὺ δημιουργεῖ ὁ περισπασμὸς εἶναι πιὸ ὕπουλοι ἀπὸ τοὺς κακούς, ἐπειδὴ δὲν τοὺς καταλαβαίνουμε, γιὰ νὰ τοὺς πετάξουμε…
Ἡ βάση εἶναι νὰ τὰ ἑρμηνεύη ὁ ἄνθρωπος ὅλα μὲ καλὸ λογισμό· μόνον τότε ὠφελεῖται. Εἶναι μερικοὶ ποὺ ἔχουν καλὴ μηχανή, πολλὲς προϋποθέσεις γιὰ πνευματικὴ ζωή, ἀλλὰ τὸ τιμόνι τους ἔχει λάθος κατεύθυνση. Ἂν γυρίσουν τὸ τιμόνι στὴν κατεύθυνση τῶν καλῶν λογισμῶν, προχωροῦν μετὰ στὴν σωστὴ κατεύθυνση σταθερά…
