Έχοντας μιλήσει με πολλά παιδιά που τα διαβάζουν οι γονείς τους ( συνήθως η μητέρα ) καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα:

1) τα παιδιά το θεωρούν αναγκαίο κακό. Νιώθουν ότι χωρίς το διάβασμα των γονέων δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στα μαθήματα του σχολείου.

2) Δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να διαβάσουν μόνα τους.

3) Νιώθουν πολύ μεγάλη πίεση από το γονέα την ώρα που τα διαβάζει και μάλιστα διακατέχονται από πολύ αρνητικά συναισθήματα για κείνον την ώρα αυτή.

4) Δεν έχουν αναπτύξει αρκετά τη κριτική σκέψη και έχουν συνηθίσει να μαθαίνουν με τη χρήση της αποστήθισης και της μίμησης.

5) Έχουν βραχυπρόθεσμη μνήμη στα όσα μαθαίνουν από τους γονείς τους

6) παραπονιούνται ότι οι γονείς “θέλουν και το [παραμικρό] και” για να είναι ευχαριστημένοι.

7) βαριούνται το μάθημα στην τάξη και δεν έχουν και σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους εκπαιδευτικούς του σχολείου τους.

8) Τρέμουν στην ιδέα μιας πιθανής σχολικής αποτυχίας τους κυρίως λόγω της απόρριψης που θα βίωναν από τους γονείς τους.

9) δεν το βλέπουν ως ένδειξη φροντίδας των γονέων απέναντι τους.