13 Ἰανουαρίου τοῦ 2015, σχεδὸν ἕνα ἔτος μετὰ τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Πορφύριου, ἡ Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου “ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην.”
Στὶς σελίδες τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ δημοσιεύω μερικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ ὁμιλίες τοῦ Παΐσιου, καὶ μιὰ ρωσικὴ ταινία γιὰ τὸν βίο του, μὲ διηγήσεις ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἀξιώθηκαν νὰ ἔχουν στενὴ γνωριμία μαζί του.
Γνωστὸ πὼς ἡ ἐπίσημη ἀναγνώριση τοῦ Παΐσιου ἦταν ζήτημα χρόνου, ἐφόσον ὁ κόσμος τῆς Ἐκκλησίας εἶχε ἀπὸ καιρὸ ἄμεση καὶ βέβαιη ἐμπειρία τῆς ἁγιότητάς του. Θὰ ἤθελα τὴ στιγμὴ αὐτὴ νὰ θυμηθῶ μιὰ διήγηση τοῦ Γέροντα, ὅπου ἐξομολογεῖται πὼς ἀγνοοῦσε γιὰ τὸν ἅγιο Μηνᾶ ὅτι εἰκονίζεται καβαλλάρης. “Ἡ μητέρα μου, ποὺ τὸν εἶχε δεῖ μιὰ φορὰ καὶ τῆς ἔδωσε ἀπάντηση γιὰ ἕνα θέμα, μοῦ εἶπε ὅτι ὁ Ἅγιος Μηνᾶς εἶναι καβαλλάρης.”
“Ἐγὼ ἐπέμενα καὶ τῆς ἔλεγα ὅτι μόνον ὁ Ἅγιος Δημήτριος καὶ ὁ Ἅγιος Γεώργιος εἶναι καβαλλάρηδες. ‘Ὄχι, μοῦ ἔλεγε ἡ μητέρα μου, αὐτὸς ποὺ εἶδα ἦταν μὲ καστανὸ ἄλογο καὶ μοῦ εἶπε ὅτι εἶναι ὁ Ἅγιος Μηνᾶς. ‘Ποιός εἶσαι; τὸν ρώτησα. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἔχει ἄσπρο ἄλογο, ὁ Ἅγιος Δημήτριος κόκκινο, ἐσὺ ποιός εἶσαι;’ ‘Ὁ Ἅγιος Μηνᾶς εἶμαι,’ μοῦ εἶπε.”
Σελ. 12
