«Οι μαθητές μας μαθαίνουν ενάντια στους βιορυθμούς τους», λέει ο εκπαιδευτικός ερευνητής Κλάους Χούρελμαν. Ο παιδαγωγός Φριτς Ρέχαϊς θεωρεί μάλιστα, ότι τα παιδιά δεν είναι ακατάλληλα για το σχολείο, αλλά το σχολείο για τα παιδιά, καθώς δεν κάνει καλή διαχείριση του χρόνου».
Εκτός από το πρωινό ξεκίνημα και την πίεση χρόνου, η εξαιρετικά εκτεταμένη διδακτική ύλη αποτελεί πρόσθετο ανασταλτικό παράγοντα για τη μάθηση.
Ο καθηγητής Γκέρχαρντ Ροτ από το Πανεπιστήμιο της Βρέμης θεωρεί σκόπιμο να μειωθεί η διάρκεια του μαθήματος στο μισό της, ώστε να ανταποκριθεί ορθά στους ρυθμούς εκμάθησης.
Έρευνες δείχνουν εξάλλου ότι στο τέλος της χρονιάς μόνο ένα μικρό κομμάτι της διδαχθείσης ύλης συγκρατείται από τους μαθητές. Περίπου στο 15% υπολογίζεται από τους επιστήμονες. Ο κ. Ροτ θεωρεί ότι μόνο μέσω πολλαπλών επαναλήψεων είναι εφικτή η συγκράτηση όσων διδάσκονται.
Οι επαναλήψεις αυτές είναι όμως αδύνατες, λόγω της πίεσης προς τους μαθητές να μάθουν διαρκώς περισσότερα για να πετύχουν στις εξετάσεις, γεγονός που αυξάνει την πίεση χρόνου και το στρες.
Σελ. 12
