Ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ προσωπικὴ σχέση στηρίζεται στὴν ἀνάμνηση εἴτε ‘ζωντανὴ’ παρουσία μορφῶν τοῦ ἄλλου κόσμου, πάντως ἡ μουσικὴ ὑπάρχει γιὰ χάρη τῆς προσωπικῆς σχέσης, καὶ ὄχι ἀντιστρόφως.
Ἡ ἐπίγνωση τῆς κοινωνικότητας αὐτῆς, μὲ τὶς πράξεις καὶ ἐκφράσεις της ἀνεπανάληπτες — Ὅλα τὰ Πρωϊνὰ τοῦ Κόσμου, καθένα μιὰ φορὰ καὶ ποτέ ξανά — ἐπιτρέπει στὸν Κορνὼ νὰ ἀποφύγει τὰ εὔκολα τεχνάσματα τοῦ Χόλυγουντ, ἀναγνωρίζοντας πειστικὰ στὴν ἀνθρώπινη παρουσία μιὰ γνησιότητα ποὺ δὲν θὰ βρεθεῖ σὲ πολλὲς ταινίες.
