Τί γλυκιὰ ζωὴ ποὺ ζεῖ
ὁ καλός μας ὁ βοσκός!
Τὸ κοπάδι ἀκολουθεῖ,
πότ᾿ ἐδῶ καὶ πότ᾿ ἐκεῖ.
Ὅλη μέρα τριγυρίζει
καὶ συνέχεια μουρμουρίζει:
«Τί σοφὸς ποὺ εἶν᾿ ὁ Θεὸς!

Ἄκου ἐκεῖ, πῶς κλαψουρίζει
τὸ ἀρνάκι στὴ μαμά του!
Λέει τὰ παράπονά του
καὶ αὐτὴ τοῦ ἀπαντᾶ
μὲ βελάσματα γλυκά.

Κι ὅταν ἔρχεται κοντά,
δὲς ἐκεῖ, πῶς ἡσυχάζουν!
Μὲ τὸ νοῦ τους σὰν νὰ βὰζουν:
εἶναι φύλακας πιστὸς
ὁ καλός μας ὁ βοσκός!»