Όταν το σώµα δοκιµάζεται, τότε η ψυχή αγιάζεται. Με την αρρώστια πονάει το σώµα µας, το χωµατόκτιστο αυτό σπίτι µας, αλλά έτσι θα αγάλλεται αιώνια ο νοικοκύρης του, η ψυχή µας, στο ουράνιο παλατάκι που µας ετοιµάζει ο Χριστός. Με αυτήν την πνευµατική λογική, που είναι παράλογη για τους κοσµικούς, χαίροµαι και εγώ και καµαρώνω για τις σωµατικές βλάβες που έχω. Το µόνο που δεν σκέφτοµαι είναι ότι θα έχω ουράνια ανταµοιβή. Καταλαβαίνω ότι εξοφλώ την αχαριστία µου στον Θεό, αφού δεν έχω ανταποκριθή στις µεγάλες Του δωρεές και ευεργεσίες.

Ο άνθρωπος, όταν είναι τελείως καλά στην υγεία του, δεν είναι καλά. Καλύτερα να έχη κάτι. Εγώ, όσο ωφελήθηκα από την αρρώστια, δεν ωφελήθηκα από όλη την άσκηση που είχα κάνει µέχρι τότε. Γι’ αυτό λέω, αν δεν έχη κανείς υποχρεώσεις, να προτιµά αρρώστιες παρά υγεία. Από την υγεία του είναι χρεώστης, ενώ από την αρρώστια, όταν την αντιµετωπίζη µε υποµονή, έχει να λάβη.