Μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη νίκη της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, ο Μ. Θεοδωράκης δεν λύγισε….
Καταδίκασες, με τις ξεκάθαρες δημόσια εκφρασμένες θέσεις σου τις κρίσιμες στιγμές, τα “τσακάλια του αντικομμουνισμού”, όπως τα ονόμασες, τα αντικομμουνιστικά μνημόνια του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ανιστόρητη εξομοίωση “των θυμάτων με τους θύτες, των εγκληματιών με τους ήρωες, των κατακτητών με τους απελευθερωτές και των ναζιστών με τους κομμουνιστές”….
“Τέκνο της ανάγκης κι ώριμο τέκνο της οργής”….
Θα τον “σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από την Ελλάδα”. Θα τον “σηκώσουμε τον ήλιο πάνω από τον κόσμο”….
Κι ἔτσι ὁ τροβαδοῦρος τοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ κατάφερε φεύγοντας νὰ μετατρέψει τὴν ἴδια τὴν κηδεία του σὲ διχαστικὸ πανηγύρι τοῦ φασισμοῦ. Νὰ τὸν χαιρόμαστε. Τὸ ΚΚΕ σίγουρα ἔχει κάθε λόγο νὰ πανηγυρίζει. Τὸ ζόμπυ τῆς ἀριστερᾶς ποὺ κακοποιεῖ αὐτὸ τὸν τόπο γιὰ δεκαετίες, πῆρε ἄλλο ἕνα φιλὶ ζωῆς. Δὲν θὰ γλυτώσουμε ποτέ.
Ὅτι ἡ ΕΣΣΔ δὲν ἀνετράπη ἀλλὰ κατέρρευσε ἀπὸ τὴν ἀπόλυτη ἀνικανότητα τοῦ συστήματος, εἶναι γνωστό, ὅπως ἐπίσης ὅτι ὁ ἥλιος ποὺ θέλει νὰ σηκώσει ἡ ἀριστερὰ στὴν Ἑλλάδα ἔχει μαῦρες καὶ τοξικὲς ἀκτῖνες. Μερικὰ ἄλλα ἴσως δὲν εἶναι τόσο γνωστά, μιὰ ποὺ ὁ σύντροφος ἀνέφερε καὶ τὴ Μακρόνησο.
