Αὐτὴ ἐδῶ ἡ φράση δίνει καίριο χτύπημα στὸν διάβολο, καὶ ἡ ἴδια γίνεται σὲ κάθε κίνδυνο μέγιστη ἀφορμὴ ἀσφάλειας γιὰ ὅποιον τὴν λέει. Ἐπειδὴ ἀμέσως μόλις πεῖ κανείς, Δόξα τῷ Θεῷ γιὰ ὅλα!, χωρὶς καμμιὰ καθυστέρηση σκορπίζεται καὶ χάνεται τὸ σύννεφο τῆς ἀθυμίας.
Λοιπόν, μὴ σταματήσεις ποτὲ νὰ τὴν λὲς κι ἔτσι νὰ παιδαγωγεῖς ἐπίσης τοὺς ἄλλους. Γιατὶ ὅταν ἔρθει ὁ χειμώνας, κι ἂν ἀκόμα γίνει σκληρὸς καὶ δύσκολος, θὰ ἀλλάξει καὶ θὰ γίνει γαλήνιος, καὶ ὅσοι δοκιμάζονται θὰ ἔχουν μεγαλύτερο κέρδος καὶ θὰ ἀπαλλαγοῦν ἐπίσης ἀπὸ τὶς ταλαιπωρίες τους.
Ἡ φράση αὐτὴ στεφάνωσε καὶ τὸν Ἰώβ, ἡ φράση αὐτὴ ἔδιωξε τὸν διάβολο καὶ τὸν ἔκανε νὰ φύγει ντροπιασμένος, ἡ φράση αὐτὴ ἀναιρεῖ ὅλη τὴν βουὴ καὶ τὴν ἀνησυχία. Συνέχισε λοιπὸν ἐπίμονα μὲ τὴ φράση αὐτὴ νὰ δέχεσαι τὰ πάντα ποὺ σοῦ συμβαίνουν.
Χρυσόστομος, Ἐπιστολὴ 193 — PG 52, 719–720, Πρὸς Παιάνιον, μτφρ. Γιώργος Βαλσάμης
Σελ. 12
