Οἱ πτώσεις σὲ βοηθοῦν νὰ γνωρίσης τὸν ἑαυτό σου. Βγαίνουν ὅλα στὴν ἐπιφάνεια καὶ σιγὰ-σιγὰ γίνεται ἡ καλὴ ἐργασία…
Στὸν πνευματικὸ ἀγώνα χρειάζεται νὰ ἐπισημαίνουμε τὰ ἀδύνατα σημεῖα τοῦ χαρακτήρα μας, τὰ ἐλαττώματά μας, καὶ ὕστερα νὰ προσπαθοῦμε νὰ χτυπᾶμε ἐκεῖ…
Ὁ Θεὸς στὸν κάθε ἄνθρωπο δίνει τὸ χάρισμα ποὺ τοῦ χρειάζεται, γιὰ νὰ βοηθηθῆ, ἄσχετα ἂν τὸ ἀξιοποιήση ἢ ὄχι. Ἂν τὸ ἀξιοποιήση, θὰ φθάση στὴν τελειότητα. Τὰ ἐλαττώματα πάλι εἶναι δικά μας· εἴτε τὰ ἀποκτήσαμε ἀπὸ δική μας ἀπροσεξία εἴτε τὰ κληρονομήσαμε ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας, ὁ καθένας μας πρέπει νὰ κάνη τὸν ἀνάλογο ἀγώνα, γιὰ νὰ ἀπαλλαγῆ ἀπὸ αὐτά…
Ἂν ὁ ἄνθρωπος γνωρίση τὸν ἑαυτό του, τελείωσε. Οἱ ἔπαινοι εἶναι μετὰ ξένα σώματα· δὲν κολλᾶνε ἐπάνω του… Σκοπὸς εἶναι νὰ γνωρίσης τὸν ἑαυτό σου. Ἂν δὲν γνωρίση κανεὶς τὸν παλαιό του ἄνθρωπο, δὲν ταπεινώνεται καὶ δὲν μπορεῖ νὰ γίνη ἡ πνευματικὴ διάσπαση τοῦ ἀτόμου του, γιὰ νὰ μπῆ στὴν πνευματικὴ τροχιά, καὶ παραμένει στὴν κοσμικὴ τροχιά…
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναγνωρίζη τὸ σφάλμα του καὶ πέφτη ξανά, χωρὶς νὰ θέλη, σημαίνει ὅτι ὑπάρχει ὑπερηφάνεια ἢ προδιάθεση γιὰ ὑπερηφάνεια, καὶ γι᾿ αὐτὸ δὲν τὸν βοηθάει ὁ Θεὸς νὰ προκόψη…
