*
Νὰ προφέρεις τὴν πραγματικότητα ὅπως ὁ σπουργίτης τὸ χάραμα. Καὶ νὰ τὴ σιμώνεις ὅπως ἕνα πλοῖο τὴ Σέριφο ἢ τὴ Μῆλο. Ποὺ τὰ βουνὰ ξετυλίγονται τὸ ἕνα μέσ’ ἀπ’ τὸ ἄλλο ἑωσότου φανεῖ ὁ ὑπέροχος κῶνος μὲ τὰ λευκὰ σπίτια· τὸ ἕνα νησὶ χωρίζεται σὲ δυὸ ἢ τρία· κι ὁ κάθετος βράχος δείχνει, ἀπὸ κοντά, νὰ κρατάει τὴν πιὸ παρθένα λευκὴ ἀγκαλιά. Διείσδυση σὲ μεγάλο βάθος μέσα στὶς αἰσθήσεις καὶ συνάμα διαρκὴς ἀνατροπὴ κάθε χρηστικῆς ἀντίληψης γιὰ τὴ φύση τοῦ ὑλικοῦ κόσμου.
*
Ἂν δὲν στηρίξεις τὸ ἕνα σου πόδι ἔξω ἀπ’ τὴ Γῆ ποτέ σου δὲν θὰ μπορέσεις νὰ σταθεῖς ἐπάνω της.
*
Μόνο ἡ ψυχὴ ἀναμμένη σὰν παλιὰ ἐκκλησία δείχνει ὅτι θὰ πεθάνουμε ἄνοιξη….
*
Κάπου ἀνάμεσα Τρίτη καὶ Τετάρτη πρέπει νὰ παράπεσε ἡ ἀληθινή σου μέρα.
Σελ. 12
