Σημειώσεις

579 Ἰλιάδα Ν 357, κ.ἀ.

580 Ὅ.π., Τ 286.

581 Στὸν Ῥῆσο, στ. 971.

582 Ὅπως στὴν συνέχεια, ἐνῷ ἰσχυροποιεῖται ἡ ἀρνητικὴ σημασία, δὲν παύει οὔτε ἡ θετική, μὲ τὴν ὁποία χρησιμοποιεῖ τὸν ὅρο, γιὰ παράδειγμα, ὁ Παῦλος μιλῶντας στοὺς Ἀθηναίους. Ἐντυπωσιακὰ στὸν Βυζαντινὸ ἱστορικὸ Κίνναμο “τὸ ἐπίθετο δαιμόνιος χρησιμοποιεῖται μόνο μὲ τὴν ἔννοια τοῦ θεϊκοῦ, τοῦ πέρα ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα (99.19· 240.5 κ.ἑ.· 264.12)”, σημειώνει ὁ Χοῦνγκερ, Βυζαντινὴ Λογοτεχνία, τ. Β΄, ὅ.π., σ. 245.

583 Χρυσόστομος, Εἰς τὸ Κατὰ Ἰωάννην, PG 59, 80· πρβλ. Ἰω. 11.33–38.